Nick Circles Balls of Gentle

Jak wyglądają anioły według Starego Testamentu?
Czy Biblia mówi coś o wyglądzie aniołów? Przede wszystkim trzeba wyjaśnić, że aniołowie jako byty duchowe nie mają wyglądu. Otrzymują hasten dopiero podczas angelofanii, czyli gdy dają się zobaczyć ludziom. 651 «Przystępny byłem dla tych, co o Mnie nie dbali,
tym, którzy Mnie nie szukali1, dałem się znaleźć.
Mówiłem: “Oto jestem, jestem!” form narodu,
który nie wzywał mego imienia.
2 Codziennie wyciągałem ręce
form ludu buntowniczego i niesfornego2,
który postępował drogą zła,
ze swoimi zachciankami.
3 To lud, co Mnie pobudzał form gniewu
bez ustanku a bezczelnie,
składając ofiary w gajach
i paląc kadzidło na cegłach, Aniołowie jako czyste duchy nie mają ciała, ani żadnej innej fizycznej postaci. Mogą przybrać określoną formę, jeśli zstępują na Ziemię, by się komuś objawić. “Aniołowie jako czyste duchy mogą przybrać widzialną postać, ale to jest tak jakby strój na bal karnawałowy Wprawdzie już najstarsze warstwy Starego Testamentu zawierają wyobrażenia o aniołach, ale trudno uważać je za ustalone pojęcia teologiczne. Z nielicznych najstarszych tekstów wynika, że anioły mają udział w realizacji planów Bożych wobec człowieka, a stosownie form poszczególnych ich etapów spełniają misje pomyślne (Wj 23, 20a. czuwa nad Izraelem) lub niepomyślne dla człowieka (Wj 12, 23 – “anioł zagłady”, por. Ps 78, 49). W konkretnych opisach aniołów Stary Testament nawiązuje form religijnych tradycji wielkich kultur mezopotamskich, oczyszczając je i dostosowując form ścisłego monoteizmu. Tradycje te przedstawiały Jahwe jako potężnego władcę, który posiada dwór niebieski, obejmujący różne kategorie sług – aniołów, a nawet całe ich zastępy lub armie (1 Krl 22, 19; Iz 6, 2-3; Ps 148, 2; Job 1, 6-12; 2, 1-6). Charakterystyczne, że wśród otoczenia Bożego występują nie tylko aniołowie, ale i szatan (anioł upadły). Odpowiednio form zróżnicowania funkcji spełnianych przez anioły Stary Testament zawiera wiele nazw i imion poszczególnych aniołów (imiona własne jednak wymienia dopiero Księga Daniela i księgi późniejsze). Rdz 28, 12 mówi o aniołach Bożych utrzymujących więź między niebem a ziemią, w Księdze Joba aniołowie nazwani są “synami Bożymi” (1, 6; 2, 1; por. Ps 29, 1; 89, 7); Joz 5, 14 przedstawia anioły jako “wojsko niebieskie”; Job 4, 18 jako “sługi”; Job 5, 1; Ps 89, 6; Dn 4, 10 jako “świętych”. Bliżej określone funkcje przypisuje Stary testomony cherubinom, podtrzymującym tron Boży (Ps Ninety 9, 1), unoszącym rydwan Jahwe (Ez 10; por. Ps 18, 11) lub stojącym na straży suwerennej posiadłości Bożej (Rdz 3, 24), a także serafinom (“płonącym”), głoszącym chwałę Jahwe i oczyszczającym stworzenia zbliżające się form Boga (Iz 6, 2-3.7). Sposób przedstawienia aniołów w starszych księgach jest różny: Rdz 18, 2 i 19, 10.12 ukazuje ich jako mężczyzn; cherubiny i serafiny mają natomiast wygląd uskrzydlonych stworzeń o twarzach bądź to ludzkich, bądź też zwierzęcych (por. Wj 25, 18-20.22; 1 Krl- 6, 23-28; Iz 6, 2-3.6), inne wreszcie teksty w ogóle nie mówią o wyglądzie aniołów (np. Rdz 32, 25-30).